நீங்கள் இலங்கை நாட்டை நாட்டை சேர்ந்தவரா ?

നീ ശ്രീലങ്കക്കാരി  ആണോ? 

കുറച്ചു കാലം തമിഴ് നാട്ടിൽ ജീവിച്ച കാലത്ത് കുറെ ആളുകള് എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് ...അല്ല അല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു മടുത്തപ്പോൾ , പിന്നെ അതെ അതെ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും ഉണ്ട്...എന്നെ കണ്ടാൽ ഒരു ശ്രീലങ്കാൻ ലുക്ക്‌ ഉണ്ടോ എന്ന് ചില സുഹൃത്തുക്കളോട് ചോദിച്ചു , ഉണ്ട് എന്ന മറുപടി കിട്ടിയപ്പോൾ പിന്നെ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല , ശ്രീലങ്കാൻ തന്നെ എന്ന് ചിലരോടൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...ഇത് നടക്കുന്നത് തമിഴ് നാട്ടിലെ നാഗപട്ടണം ജില്ലയിൽ. സുനാമിക്ക് ശേഷം അവിടെ രണ്ടു വര്ഷത്തോളം പണി എടുക്കേണ്ടി വന്നിടുണ്ട്...അവിടെ വച്ചാണ് ഒരു ശ്രീലങ്കാൻ NGO യിൽ(oFERR ) ജോലി നോക്കിയിരുന്ന സരോജയെ പരിചയപ്പെട്ടിരുന്നത് . അവരുടെ അച്ചന്റെ കുടുംബം കാസര്ഗോടുനിന്നു വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുൻപ് ശ്രീലങ്കയിൽ ചേക്കേറി, വര്ഷങ്ങളായി അവിടെ ജീവിക്കുന്നവരാണ് . സരോജ , ശ്രീലങ്കാൻ അഭയാര്തികളുടെ ശക്തീകരണതിനായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ഒരു NGO യിൽ ആയിരുന്നു ജോലി ചെയ്തിരുന്നത്. സുന്മയിൽ അടിപ്പെട്ട് അംഗഭംഗം സംഭവിച്ചവർക്ക് ആതുര ശുശ്രൂഷ നല്കുക എന്നതായിരുന്നു അവർ പ്രധാനമായും ചെയ്തിരുന്നത്. സുനാമിയിൽ ഒരു ബോട്ട് വന്നിടിച്ചു ഒരു കാലു മുറിഞ്ഞ്, ഒടിഞ്ഞു ആരും ശുശ്രൂഷിക്കാൻ ഇല്ലാതെ , ആ മുറിവ് വ്രണമായി പഴുത്ത് പൊട്ടിയ അവസ്ഥയിലാണ് ചിന്നയ്യനെ ഞാൻ കാണുന്നത്.  നാഗപട്ടനത്  ഞാൻ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന തരന്ഗംപാടി ഗ്രാമത്തിനു സമീപത്തുള്ള  ഗ്രാമത്തിലായിരുന്നു  സരോജയുടെ താമസം, ഒരു പക്ഷെ ഇയാളുടെ കാര്യതില്ൽ സരോജയുടെ സ്ഥാപനത്തിന് എന്തെങ്കിലും ചെയാൻ കഴിയും എന്ന് തോന്നിയിരുന്നു , എന്റെ ഓഫ്സിൽ internship നു ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു സായ്പ്പും എന്റെ സഹായത്തിനുണ്ടായിരുന്നു. സുഖമില്ലാതെ കിടന്ന ചിന്നയ്യനെ അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം  ആമ്ബുലന്സിന്റെ സഹായത്തോടെ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചു , പഴുത്ത് ദ്രവിച് ചലന ശേഷി ഇല്ലാതിരുന്ന ആ കാലു മുറിച്ചു മാറ്റുക അല്ലാതെ മറ്റു നിവൃത്തി ഇല്ലായിരുന്നു , ആരും നോക്കാനില്ലാതെ ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞ വീടിന്റെ മുന്നില് വേദന തിന്നു പൊട്ടി ഒലിച്ചു കിടക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഭേദം ആവും ഈ അവസ്ഥ ...അങ്ങനെ സരോജ ത്തിന്റെ സഹായം ആ കുടുംബത്തിനു വല്യ സഹായമായി...ഇടയ്ക്കു ആ വീടിന്റെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോകുമ്പോൾ എല്ലാം അവിടെ ഒന്ന് കയറി നോക്കാറുണ്ടായിരുന്നു… അയാള് ഇപ്പോഴും ജീവിചിരുപ്പുണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല

സരോജയെ പിന്നെ ഞാൻ അധികം കണ്ടിട്ടില്ല ....വളരെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദവും, മെലിഞ്ഞ ശരീരവും , വല്ലപ്പോഴും  മാത്രം ചിരിക്കുന്ന മുഖം , മിക്കവാറും ഗ്രാമത്തിലേക്കുള്ള വരവ്  നടന്നു മാത്രം, എല്ലാ മീറ്റിങ്ങിനും ഹാജരാകുവാനും,  വളരെ കൃത്യമായി കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുവാനും, അന്യരെ സഹായിക്കാനും ഇപ്പോഴും അവർ മുൻപിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.  ...ക്യാമറയും തൂക്കി ആ ഗ്രാമത്തിന്റെ മുക്കും മൂലയും സഞ്ചരിച്ചുരുന്നു ഞാൻ അവരുടെ ഒരു പടം മാത്രം എടുതില്ല്ലാ....ഇപ്പോൾ , ശ്രീലങ്കയിലെ തമിഴ് വംസജര്ക്ക്  വേണ്ടി നടക്കുന്ന പ്രക്ഷോഭങ്ങളുടെ വാർത്തകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ ഇടക്കെല്ലാം ഞാൻ സരോജയെ കുറിച്ച് ഓര്ക്കാറുണ്ട് ...  മുറിഞ്ഞു പോയ ഒരു സഹോദരിയെ എന്നെപോലെ

 

സെബിന്‍ എഴുതി ......ഓഹ്, വയ്യ. സൂര്യനെല്ലി അഭിമുഖങ്ങള്‍ കാണുകവയ്യ. ഇന്നലെ ജിമ്മി ജയിംസിന്റെ പോയിന്റ് ബ്ലാങ്ക്, ഇന്ന് എന്‍ പി ചന്ദ്രശേഖരന്റെ അന്യോന്യം... ആകെ തിക്കിമുട്ടുന്നു. ആ പിതാവിന്റെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കെ ഇയ്യോബിന്റെ പുസ്തകത്തില്‍നിന്നൊരാള്‍ ജീവന്‍വച്ചുവരുമ്പോലെ... അന്യോന്യത്തില്‍, ആ പൊരുതിക്കയറിയ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ സങ്കീര്‍ത്തനം എത്രമേല്‍ ദുഃഖഭരിതം. ഒച്ചയനക്കങ്ങളില്ലാത്ത കൊടുംസങ്കടത്തിന്റെ പേടിത്തണുപ്പില്‍ ഉറഞ്ഞുപോയ തൊണ്ടയ്ക്കായി ഞാന്‍ വാപൊളിക്കുന്നു. ലോകമേ, നിനക്കറിയുമോ അടിപ്പെടുന്നവരുടെ വേദന...


എന്റെ മറുപടി .... ശരിയാണ് സെബിന്‍...ആ കുട്ടി ഒരു വല്ലാത്ത വേദനയാണ് എനിക്കും ...ഒരിക്കലെ ഞാന്‍ ആ കുട്ടിയുടെ മുഖം കണ്ടിട്ടുല്ലോ...1997 .ചോദ്യം ചെയ്യലിന് വേണ്ടി കോട്ടയം ഈസ്റ്റ്‌ പോലീസെ സ്റ്റേഷന്‍ ല്‍ കൊട്നുവന്നതയിരുന്നു...എന്റെ അമ്മയും ആ പോലീസെ ടീം ല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു ...കറുത്ത തുണി കൊണ്ട് മുഖം മറച്ച, സ്വന്തം പേര് നഷ്ട പെട്ട ആ കുട്ടീടെ മുഖം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സില്‍ ഉണ്ട്...(ആ കുട്ടിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ തല താണ് പോയിരുന്നു...)
ഒരു ഇര , പിന്നെയും ഇരയാകുന്നു...
അവളുടെ അടുതെക്കൊന്നു പോകാന്‍ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് ...പക്ഷെ ധൈര്യം ഇല്ലെടോ ....മനസ് കൊണ്ട് അവള്‍ക്കൊപ്പം ഉണ്ട് ....oh..you made me cry!!!